سوله ایرانی

بنام  خدا 

دعای  عرفه  :  با حسین (ع) تا شهادت.

امام خمینی (ره): ...ما مفتخریم که ادعیه حیاتبخش که اورا  "قران صاعد " می خوانند از ائمه معصومین (ع) ما ست، مناجات شعبانیه اما مان  و «دعای عرفا ت » حسین بن علی  علیهما السلام وصحیفه سجادیه  این زبوز آل محمد وصحیفه  فاطمیه  که کتاب الهام شده شده از جانب  خداوند تعالی به زهرای مرضیه (س)  است  از ماست .

 ...وگاه  در رگ یک حرف، خیمه باید زد. اقبال لاهوری

هدف از تکیه بر آموزه های ناب اسلام محمدی تکامل انسان است . با برداشت دو نکته : 1- آموزهای دین را برگرفته  از قران کریم، سنت و اخباراحادیث پیامبر(ص)  گفتار و روایات وادعیه وسیره ائمه معصومین علیهم السلام است. مبنای عملگرائی در زندگی روز مره خود قرار دهیم 2- این منابع فروزان وجوشان را با تلاش مسئولانه و عهد تا پای جان، با جامعه  رتبط داده ودر تعمیم علمی وعملی آن بکوشیم.   

سرور آزادگان؛ عالم تا هشتم ذیحجه در مکه ماندند  . ودر چنین روزی با اهل بیت ویاران خود از مکه به طرف عراق خارج شدند. وبا این عمل خود ضمن عملگرائی در عهد وپیمان با خدای خویش، به مسلمانان این پیام دادند.که پسر پیامبر، یزید را به رسمیت نشناخته وبا او بیعت نکرده است و علی رغم فتوای شریح قاضی وبرداشت عوام آنروز وغائله سازی بنی امیه، اتمام حجت بردوست ودشمن،  قیام علیه مصادره کنندگان اعتقا د مسلمین (یزیدیان)، تنها راه  خروج اسلام ناب از زیر چتر مسلمان نماهای ازمنه دیدند.

روح آ زادگی  امام حسین (ع)؛« حج را دلیل آوردن» برای بندگی محض  در برابر خدا وقیام در مقابله  با ظلم وستم طاغوتیان ومبارزه بادنیا پرستی دنیا پرستان، ودرآن شرایط حساس، که بسیاری از مسلمانان در فضائی مبهم وغبار آلود گرفتارحب و بغض دنیوی، شده بودند. با ایثاربی نظیری ، ارزشهای حقیقی انسانی راتبیین نموده واحیاء کردند ، و آنگاه  که شاخص های بارز، ولایت پذیری  درمیان همراهان ایشان متبلور یافت  ، جهت ومسیر روشن را، به همه بشر ارزانی داشتند.بخصوص شیعه که نمی تواندونمی خواهد، راهی را که امام حسین (ع) پیش  پایش گذاشته ونحوه ی؛  مبارزه ای که بعنوان سرمشق برایش معرفی کرده وتکلیفی که در قیامش برای او مشخص نموده، ونهایتا سرنوشتی را سعادتنمدانه  در مسیر بسوی خدا برایش تعریف کرده است بدیلی دیگر درجا معه برایش پیدا کند .        

امام حسین (ع) بعد از ظهر روز عرفه با فرزندان ویاران با وفای خود در صحرای عرفات ، در سمت چپ کوه رحمت،  در نهایت خشوع وخلوص روبه جانب کعبه، این دعا را برزبان مبارک جاری نمودند...

....

 دعای عرفه در برگیرنده تعالیم و مضامین رفیعی است  که از شناخت خدا – مسئولیت انسان – رشد بشریت –کمال مطلوب آدمی –وهدف غائی ازخلقت انسان برای همه دوران، مانند خونی زندگی وسعادت آفرین به شاهرگ هدایت در رشد بصیرت ومعرفت بخشی ازاندیشه عظیم ولایت در جغرافیای عرفات به تاریخ بشر افاضه می رسانند.

در این دعا همانندسایر ادعیه ائمه اطهار حاوی  مفاهیمی متعدد وگسترده ای است ، که درابعاد زیر به فراخور وسع فکر عاجز وقلم ناتوان حقیر اشاره داشته ام، که زیر گروه؛  مقال  ژرف اندیشان، صاحب فضل که همواره  زاویای قوی تر وبرجسته ای را در این رهگذر(دعای عرفه) عرضه می کنند . امید وارم مقبول مخاطبین ارجمند قرار بگیرد.-

_آب دریا را  اگر نتوان چشید هم بقدر تشنگی باید چشید...

1-      یک  بعد از دعا به  رسم عبودیت در پیشگاه معبود خویش، با خاضعانه وخاشعانه ترین سکنات در  حالات روحی وعمیق ترین الفاظ قیمتی  بمنظور انتقال مفاهیم مربوطه از معصوم   به  پیروان در ارتباط با خالق ونحوه ی نیایش وتقرب جستن به خداست.  –ستایش خداوندی را سزاست که هیچ کس یارای سر پیچیدن ازقضایش نیست. وهیچ مانعی جلودار عطایا در فضل بیکرانش نیست. واوست که ... صنایع مختلف  را با حکمت خویش  استوار ساخته است.  ... پروردگارا ! بسوی تو روی می آورم  وربوبیتت گواهی می دهم..واعتراف کنم  که هما نا تو تربیت کننده وپرورش  دهنده منی....  

2-      پیام به مومنین در هستی شناسی و معرفت یابی در درک مسئولیت تعهد اجتماعی. ( انتظار متقابل ولایت و ولایت پذیری) –مسلم بن عقیل چند روز پیش از این بنا بر امر ولایت پذیری از طرف امام به کوفه گسیل شده بودند تا به ساماندهی دعوت مردم آن دیاردر عین مسلط بودن ابن زیاد برآن ناحیه به این ماموریت خطیر پرداختند. وبه شهادت رسیدند.... ...درهیچ یک از امورم، مرا به خودم وانگذاشتی..... آرمان ها وآرزو ها یمان وانتظارتمان را به حرمان، مکشان....  مرا برای هدفی عالی، یعنی هدایت  ورسیدن به کمال، موجودی کامل وسالم خلق کردی.....  این که  مر ا ناطق وگویا ساختی(تا حق را فریاد بزنم) ...وبر رشد وتعالی من افزودی تا اینکه در فطرت وسرنوشت به کمال انسانی رسید...وحجت بر من تمام نمودی وقتی که معرفت وشناخت  به من الهام فرمودی...به حقیقت ایمانم، شهادت می دهم ونیز  درعزم واراده ام به یقین رسیده ام(عاقبت خدا جوئی را یافته ام) ودر توحید صراحت وخلوص کامل دارم. ....ثنا وستایش فقط زیبنده ذات توست. که مر آفریدی ومراشنوا وبینا گردانیدی !   (تا حق، شنیدن ودیدن را آنگونه که رضایت توست به انجام رسانم)

3-      نوعا بیان گوشه های از فضای حاکم بر مردم هم عصر(در جوامع آن زمان) وامکان عبرت  گیری(درنسل ها ودورهای بعد)، از حوادث مشابه در مسیر تکاملی ا نسان در اسلام وگذر تاریخی وتاثروتالم  از جابجائی تقابلی و حذف در ارزشها ی ثابت مورد نظر قران وپیامبر وائمه  . وبرداشت های متغیر ساده لوحان وسست دینان، منفعت طلبان در هر دوره ی تاریخی.- .. مرا برمشکلات  روزگارکشمکش شب ها(فتنه ها) و روزها ( صف بندی دشمنان) یاری فرما. ومرا از رنج های این جهان وسختی های آن جهان نجات بده.... خدایا  مرا به که وا می گذاری؟ به خویش وقومی که پیوندها را میگسلد. یا به بیگانه ای که برمن خصومت می کند.؟ یا به کسانی که مرا می خواهند به استثمار واستضعاف بکشند.؟ درحالیکه تو پروردگار من و سرنوشت من در دست توست.؟

4-      غالبا در دعاها؛ نموداری از تشکیلاتی بودن ائمه، در اتصال آنها با مضامین همطراز وروشن در رمز گشائی واتصا ل نهائی به حق فراگیر است.قرائت دعا در حضور جمع وتعلیم آنها  به اطرافیان خاص  وتوصیه در تکرار وارسال هماهنگ آن به مومنین از این طریق در احساس مشترک بیداری وپایداری بر استعانت از خدا ی عز وجل، مورد تاکید ایشا ن می باشد. ...توپناهگاه منی، به هنگامی که راه ها برمن صعب ودشوار شوند. وگستره ی زمین برمن تنگ شود....ای خدای بزرگ جسم ودینم رابسلامت بدار....اگر نبود لطف  تو بی شک سقوط ویا نابودی تنها پیش روی من قرار می گرفت.... اگر آنچه  از درگاهت خواسته ام عنایتم کنی؟  محرومیت ازغیر آن، زیانی برای من نیست..امام در انعکاس تجربه ای گرانمایه برای  بشریت ، ترسیم نمودند .که عشق وامید به فضل پروردگار، تحمل ناملایمات را به گونه ای زیبا  آسان می سازد...ای خدای من؛ اختلاف تدبیروسرعت در هم پیچیدن سرنوشتها در سایه مشیت پیروز تو؛ بندگان عارفت را از تکیه به عطای مخلوقاتت بی نیاز کرده واز برخورد با ناملایمات باز می دارد.....مرا به صدق بندگی ات در کوی جلا ل و جمالت مقیم فرما.. .

5-      حضرت با این عبارات؛ که از ژرفای اعتقاد وایمانش، برمی خاست، عمیق ترین وعظیم ترین پایه خود سازی وخداشناسی را برای همه همراهان وپیروان، بدون کوچکترین ذره ای از تردیدو ابهام در قالبی عرفانی و  اندیشه ای همیشه نو؛ بنیان پردازی و متجلی ساختند....

در پایان دعا وذکر یارب  یا رب .یا رب . آن حضرت  چنان حاضران را تحت تاثیر قرارداده بود. که صدای گریه مردم صحرای عرفات را پر کرده بود... . تا اینکه  آفتاب غروب کرد . و به سوی مشعر الحرام رفتند...

وآوردهاند: که  بعد از این مسیر بود که آقا اباعبدالله امام حسین (ع)؛ طی جوا بیه ای به برادرشان محمد حنفیه، نوشتند: دنیا تغیر کرد. واز فضائل   ونیکیها دور شد و روی برگردانید.تا اینکه از آن گویا؛ ته مانده ای، از زندگی، پست  شده وشبیه به چرا گاهی زیانبا ر؛ بیش نمانده است...      برای من این گونه است... مثل اینکه  دنیا  وجود نداشته است . و آخرت، همچنا ن باقی است..  .  برگرفته از دعای  عرفه؛ مفاتیح الجنان شیخ سعید عباس قمی (رضوان الله تعالی علیه)  *توضیح وتوشیح: عبدالمجید اورا  با راهنمائی از سید گرانقدر{ .*.*.*.*.*.*.*.*..*..* ..*..}  : که تا کنون از ارشادات ایشلن بسیاردر دست نوشته ها   بهره برده ام ولی مجاز به ذکر خیر نام ایشان نشده ام.