سوله ایرانی

              قونچه تــک اونـدا کــی لبخـنـدینی پنهان ائله دی

             لالـــه تک باغـــریمی بیر پارچـا تیلیب قان ائـله دی

             من کــــی ال چکمیشیدیــم مسلکمین قـیـدیـنـدن

             او چکیب دیـــــر دینینه دوغـــــرو مسلـمان ائـله دی

             قلبیمه مالـــــک اولــــــوب ، یـیـغدی محبت ائـویـنـه

             مجـنـونــــی لــــیـلی یـئـنـه ، وارد زنـدان ائـــلـه دی

             جـیـزیقیمدان چـیـختـاردیــب شُهره ی آفـاق ائـلـیـب

             دیــــه سن سائـلـــی او شهرده سلطان ائــــلـه دی

             عومرومون چـارچـوواسین بـیـر بالا دخـمـه بـیـله لــی

             بــو کیچیک دخــمه نــــی جانان یـکـه میدان ائـله دی

              قـالمیشام بـیـر بـئـله عـنـوانــی هـــــارا من داشییم

              گُــــوده قیسسا نـغـیـلی ، دیـلــره دستـان ائــلـه دی

              چـوخ چـالیـشدیـــــم اورگـیـن سیررینی پنهان ائـلـیم

              او ، گــــــــوزل عشقیمیزی خـلـقـه نـمایــان ائـله دی

              غـــــم یـوکــون ، آلـــدی چیگیندنن نفسی تـازه لیـیم

              بیر قـارانـلـیـق زامـانــــی ، جلوه لــی دووران ائله دی

              اومیدیــن نــورونـــی سالدی اورگـیـن ظـولـمـه تـیـنـه

              قـلبـیـمی سیـلـکـه لــه دی ، صاحـب ایـمان ائـلـه دی

              بـــو گــــوزلـیـک لـری نـن ، عشق آلــولانـدی بـو گـون

              ( کیان ) نین دفـتــر شعریـــن ، یــکـه دیـــوان ائـله دی

ترجمه :

لباهایش را آنزمانکه همانند غنچه پنهان کرد

دلـــــم را همانند لالـــــه پــــر خونابه کرد

منی که دست کشیده بودم از قید مسلکم

او مرا کشید به دین خود ش مسلمان کرد

بر قلبم مالک شده انبار کرد در خانه ی محبت 

مجنون را لیلی باز هم وارد زندان کرد

مرا از دایره وجودم خارج نموده شهره آفاقم 

نگو که سائل را او دز شهر سلطان کرد

چهار چوب عمرم  را مانند دخمه کچک میدانم 

جانان من ایم دخمه کوچک را مانند میدان کرد

مانده عنوانی به این زیادی را به کجا بکشم 

او قصه کوتان زندگی را همانند داستان کرد

خیلی تلاش کردم سّر دلم را پنهان نمایم 

او عشق زیبایمان را به خلق نمایان کرد

بار غم را از دوشم برداشت تا نفسی تاه کنم 

زمان تاریکم را جلوه گاه دوران کرد

نور امید را تاباند به ظلمتگاه دلم 

قلبم را تکون داده صاحب ایمان کرد

با این زیبایی ها عشقمان شعله کشید 

دفتر شعر ( کیان ) همانند دیوان کرد